Երեկ գիշեր դիտեցի "Մալենա" (Malena) տեսաերիզը։ Գեղեցիկ էր։ Արտադրուել է 2000 թուականին։ Տեւողութիւնն է 109 րոպէ։
Բեմադրիչն է Ջոզէփփէ Տորնատորէն (Guiseppe Tornatore)։
Փայլուն դերակարութեամբ Մոնիկա Բելլուչիի (Monica Bellucci)։
Այն համարւում է դրամա ռոմանտիկ ժանրում։
Բաւականին էռոտիկ է, այդ պատճառով էլ արժանացել է որոշ քննադատների դիտողութեանը եւ որոշ երկրներում ցուցադրուել է տեսաերիզի խմբագրուած տարբերակը (օրինակ ԱՄՆ-ում կրճատուել է տեսաերիզի 17 րոպէն)։
Շօշափում է հասարակական եւ հոգեբանական խնդիրներ։
Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի տարիներն են։ Իտալիան ներքաշւում է պատերազմի մէջ։ Երիտասարդ գեղեցիկ կնոջ ամուսինը մեկնում է պատերազմի։ Ու սկսում է բամբասանքների անվերջանալի ալիքը, որն ի վերջոյ աւերում է կնոջ կեանքը։ 12 տարեկան Ռենատօն սիրահարւում է Մալենային եւ պատանու սէրը կնոջ նկատմամբ կազմում է տեսաերիզի առանցքներից մէկը։
Հակառակ Մալենայի կապակցութեամբ տարածուած անհարկի շշուկներին, նա հաւատարիմ է մնում ամուսնուն, սակայն նիւթական ծանր վիճակը, վաւաշոտ հայեացքներն ու հասարակական ճնշումը ...
Գեղարուեստական առումով տեսաերիզին առանձնայատուկ գրաւչութիւն է հաղորդում այն, որ գլխաւոր հերոս՝ Մոնիկա Բելլուչին ամբողջ տեսաերիզի ընթացքում արտասանում է ընդամնէնը մի քանի բառ։
Մէկ նախադասութեամբ պիտի ասեմ, որ գեղեցկօրէն պատկերուել է այն, թէ ինչպէս ասէկօսէները, հետեւախօսութիւնն ու բամբասանքը կարող են քայքայել մարդկանց կեանքն ու խորտակել ճակատագրեր։
Խորհուրդ կը տամ դիտել։
Լաւ մնացէք։
No comments:
Post a Comment