Մի երկու օր առաջ կարդացի "Հասարակագիտական արդի տեսանկիւններ" գրքի "Ընկերվարական շարժումները" գլուխը, որտեղ հեղինակները վերլուծել են ԱՄՆ-ում ընկերվարութեան չզարգանալու պատճառները։ Գրքի հեղինակներն են Շերմանն ու Վուդը։
Համառօտ կերպով ասեմ, որ ըստ հեղինակների տեսակէտի՝ "Ընկերվարական" կուսակցութիւնը ԱՄՆ-ում յաջողութիւն չարձանագրեց հետեւեալ պատճառներով.-
1.- Աշխատաւոր դասակարգում առկայ էին ցեղային, ազգային, սեռային, աշխատանքի տեսակի ու եկամուտի չափի տարբերութիւններ։
2.- Մեծ չափերի աշխարհագրական տեղափոխութիւններ էին կատարւում ԱՄՆ-ում (ԱՄՆ-ի մի ծայրից միւսը)։
3.- Հողագործ բնակչութեան թիւը արագ պակսեց ու աշխատաւոր դասակարգը դանդաղ կազմուեց։
4.- Կենսամակարդակը բարձրացաւ։
5.- Ոչ ընկերվարական ուժերը իշխանութիւն հաստատեցին աշխատաւորական արհմիութիւնների վրայ։
6.- Ռուսական յեղափոխութիւնը բացասաբար ազդեց ժողովրդի վրայ եւ թուլացրեց "Ընկերվարական" կուսակցութեանը։
7.- Տարածուեցին հակաընկերվարական առասպէլներ, որոնք բխում էին ԱՄՆ-ի դրամատիրական համակարգի անհատապաշտական եւ բարեկեցութեան գաղափարներից։
8.- Աշխատաւորների պահանջների մի մասը ներառուեց "Ժողովրդավար (Democrat)" կուսակցութեան ծրագրում։
9.- Ընկերվարութիւնը վտանգ նկատելով՝ ԱՄՆ-ի պետական այրերը սկսեցին խոչընդոտել "Ընկերվարական" կուսակցութեան գործունէութիւնը։
Ինչու՞ գրեցի այս ամբողջը։
Որովհետեւ ասում են՝ "Ամենալաւ սովորելը՝ սովորեցնելու մէջ է" եւ "Կրկնութիւնը մայրն է գիտութեան"։ Այստեղ, ի հարկէ, նպատակը մէկին մի բան սովորեցնելը չէ, այլ սովորածը գրելով ու կրկնելով՝ չմոռանալը։
Բարեւներով՝
No comments:
Post a Comment