Երեկուանից Լեհաստանի մայրաքաղաք Վարշաւայում սկսել է Եւրահամայնքի Ընկերվարական Երիտասարդների կազմակերպութեան 8-րդ համագումարը։ Համագումարին մեր երիտասարդականը մասնակցում է մէկ հոգով՝ Արտակը՝ Հայաստանից։
Մեր երիտասարդականը այդ կազմակերպութեանն անդամակցում է դիտորդի կարգավիճակով (Observer)։ Լիիրաւ անդամ չենք, որովհետեւ այն կազմակերպութիւններն են կարող Ե.Ը.Ե.Կ.-ին լիիրաւ անդամակցել, որոնց երկրները Եւրամիութեան անդամ են։ Հայաստանը Եւրամիութեան անդամ չէ, բայց այդ ճանապարհին է։
Արտակի հետ առաջին միջադէպը պատահել է երեկ՝ օդանաւակայանում։ Լեհաստան ներս մտնելիս օդանաւակայանի ոստիկանութիւնը երկու ժամ նրան պահել է ստուգելու հրաւէրի իսկութիւնը։ Երբ պարզուել է, որ ամէն ինչ ճիշտ է եւ նրան թողել են ներս մտնի երկիր, պարզուել է, որ հիւրընկալող լեհական կողմը, որ եկել է օդանաւակայան նրան դիմաւորելու, սպասել, սպասել է ու սպասելուց յոգնելով՝ թողել գնացել։ Արտակը պարտաւորուել է սակակառքով մեկնի ժողովավայր։ Պատկերացնում էք, եթէ մեր որեւէ շրջանի երիտասարդական միութիւնը օտարազգի հիւր ունենար ու այդ օտար հիւրին նման բան պատահէր, մերոնք ինչ էին անելու (նուազագոյնը զանգելու էին երկրի նախագահին)։
Ե.Ը.Ե.Կ.-ի մասին յաւելեալ տեղեկութիւններ ձեռք բերելու համար կարող էք այցելել www.ecosy.org կայք էջը։
Արտակին մաղթենք յաջողութիւն։
Յ.Գ. Երեկ հանդիպեցի Ընկերվար-Միջազգայնականի Կանանց յանձնաժողովում մեր կազմակերպութեան ներկայացուցիչ՝ Մարիա Թիթիզեանին։ Խօսեցինք Մարտի 17-ին Երեւանում այդ յանձնաժողովի գումարծ տարածաշրջանային ժողովի մասին։ Մարիան ասում էր, որ հիւրերը շշմած էին մեր կազմակերպութեան հիւրընկալութեամբ։ Այդ լսելով ակամայ մտածեցի՝ էհ լեհեր, լեհեր...
No comments:
Post a Comment