""Այլեւս մի մտածիր այդ մասին",- ասաց նա։ Դկ. Ուրբինոն երանութեան հեռաւոր ափերից ժպտաց նրան եւ նոր միայն սկսեց մտածել այն մասին, ինչի մասին կինը զգուշացնում էր"։(էջ 40)
"Ութսունմէկ տարեկան հասակում նա դեռ ընդունակ էր զգաստ մտածողութեան՝ հասկանալու համար, որ ինքն այս աշխարհի հետ կապուած էր ընդամէնը մի քանի նուրբ թելերով, որ առանց ցաւի կարող էր կտրուել քնի մէջ դիրքի պարզ փոփոխութեամբ, եւ եթէ կարելին անում էր այդ մի քանի թելը պահպանելու, ապա միմիայն մահուան խաւարում Աստծուն չգտնելու սարսափից"։ (էջ 43)
"...հետաքրքրութիւնը սիրոյ բազում դիմակներից մէկն է ընդամէնը։"(էջ 67)
"...երբ աւելի շատ նրա մասին էր մտածում, քան ճշգրիտ գիտութիւնների..." (էջ 71)
"Շատ լաւ, կամուսնանամ, եթէ խոստանաս, որ չես ստիպելու սմբուկ ուտել"։ (էջ 72)
"Նա դեռ շատ երիտասարդ էր հասկանալու, որ սրտի յիշողութիւնը ջնջում է վատը եւ գունազարդում լաւը, եւ հէնց այդ հնարքի շնորհիւ է, որ դիմանում ենք անցեալին"։ (էջ 104)
"Ես ձեր դստերն ասացի, որ նորափթիթ վարդի է նման։
Ճիշտ է,- ասաց Լորենցօ Դազան,- սակայն շատ փշոտ"։ (էջ 117)
"Սկզբում դեռ լսում էր Լորեցօ Դազայի հրամցրած մեղայակնները աղջկայ անունից, որին հայրը արքայազնի արժանի լուրջ ու խելացի աղջիկ անուանեց, անկախ նրանից՝ արքայազնն այստեղից կլիներ, թէ ուրիշ տեղից, ու որի միակ թերութիւնն, իր ասելով, ջորու բնաւորութիւնն էր"։ (էջ 118)
"... Ու թուաց, թէ այդ ամէնը ալկոհոլի չարաշահումից է աչքին երեւում։ Յետոյ վեր կացաւ այն զարմանալի զգացողութեամբ, որ ինքը գտնւում է մի մարմնի մէջ, որ ոչ թէ իրեն էր պատկանում, այլ այն մէկին, որ դեռ շարունակում էր նստած մնալ իր նստած աթոռին, եւ խելքը չթռցնելու համար մեծ ջանքեր պահանջուեցին"։ (էջ 119)
No comments:
Post a Comment