"- Կուսակցութիւններից մէկի ներկայացուցիչը 55-60 տարեկան տղամարդ էր։ Շատ էր խօսում եւ մօտաւորապէս ճանաչում էր ընտրատեղամասի բնակիչներից շատ շատերին։ Ընտրատեղամաս մտաւ կուսակցութիւններից մէկի թեկնածուներից մէկը՝ քուէարկելու։ Վերոյիշեալ 55-60 տարեկան մարդը բարձր ձայնով հարցրեց վերջինին.-"Ինչպէ՞ս եմ կարող ձեզ հետ կապ հաստատել։ Կը տա՞ք ինձ ձեր հեռախօսահամարը։" Թեկնածուն էլ դրանից հպարտանալով, բարձր ձայնով ընտրատեղամասում սկսեց ասել իր հեռախօսահամարը, յատուկ նշելով, որ "Սա իմ ուղիղ գիծն է, կապուէս` ես կը վերցնեմ"։
Ուշ գիշերուան, երբ քուէներն էին հաշւում ու այնպէս ստացուեց, որ իրար յետեւից մի քանի անգամ հանրապետականները քուէ բերեցին, մէկ էլ այն 50-60 տարեկան մարդը իր կողքին նստած Հանրապետական կուսակցութեան ներկայացուցչին կամաց ասաց.- "Այսինչ, չկասկածես, ես միշտ էլ հանրապետական եմ եղել։" Ու վերջինս էլ պատասխանեց.- "Գիտեմ, գիտեմ։" Ապշած էի մնացել թէ ինչպէս մէկ օրուայ ընթացքում մարդը կարողացաւ երեք անգամ փոխել քաղաքական կողմնորոշումը"։
- Ընտրատեղամասում բացի վերոյիշեալ 55-60 տարեկան տղամարդուց, կային երկու այլ անձինք, որոնք մօտաւորապէս բոլոր քուէարկողներին ու նրանց ընտանիքի անդամներին ճանաչում էին։ Էլ երիտասարդ աղջիկներ (Գոհար, պապեդ որտե՞ղ ա) ու տղաներ (Արշակ, քննութիւնդ ի՞նչ արիր) , էլ 4 տարեկան երեխայ, որը մօր հետ եկել էր ընտրատեղամաս (վայ, Տիկօ ինչպէ՞ս ես), էլ 101 տարեկան հիւանդ տղամարդ, որին երկու թեւի տակից բռնելով բերել էին քուէ տալու եւ վերջինս էլ հայհոյում էր, որ "Ինչու՞ էք ինձ տնից դուրս բերել" եւ էլ ում ասես։ Պարզ է, որ եթէ մէկը մի թաղամասում երկար ժամանակ ապրում է, ճանաչում է թաղամասի բնակիչներին, բայց դրան էլ չափ կայ, սրանց պարագան պարզապէս աչք զարնող էր։
- Վերեւից ներքեւ սեւ հագած մի երիտասարդ տղայ կար ընտրատեղամասում։ Ազատօրէն շրջում էր։ Ես, ինչպէս հաւանաբար նաեւ միւսները, մտածում էի, որ նա էլ այդ ընտրատեղամասի անձնակազմից է։ Որոշ ժամանակ անց Յանձնաժողովի քարտուղարը մօտեցաւ այդ տղային եւ հարցրեց.-"Դուք գրանցուա՞ծ էք"։
"Այո։".-պատասխանեց տղան։
"Որպէս ի՞նչ".- Հարցրեց քարտուղարը։"Ես ձեզ չեմ գրանցել"։
"Վատ բան եմ անում օգնում եմ"։ Պատասխանեց տղան։
Պարզուեց, որ տղան ընտրատեղամասի անձնակազմից չէ, սակայն ազատօրէն շրջում է այդտեղ, այս ու այն քուէարկողին համարձակօրէն մօտենալով ու նրա հետ զրուցելով։ Ճանաչողներ գտնուեցին, պարզուեց, որ նա Հանրապետական կուսակցութիւնից էր։
Նրան դուրս հրաւիրեցին ընտրատեղամասից առանց արձանագրութիւն կազմելու։
Մէկ ժամ յետոյ տղան կրկին ընտրատեղամասում էր ու մինչեւ գիշեր այդ սցենարը կրկնուեց 5-6 անգամ։ Այդ կապակցութեամբ մտահոգութիւնս փոխանցեցի եւ Յանձնաժողովի նախագահին եւ քարտուղարին։
Հետաքրքիր էր տղայի ամէն անգամուայ պատասխանը, որից պարզւում էր, որ նա, ըստ երեւոյթին, "չի հասկանում" թէ ինչու նրան շնորհակալութիւն յայտնելու փոխարէն դուրս են հրաւիրում` "Եաաա, վատ եմ անում օգնում եմ, լաւ էլի, էս ինչ մօտեցում ա"։"
