Չգիտեմ այսպիսի դէպքեր միայն ինձ են պատահում, թէ բոլորին էլ պատահում են։ Ինչպիսի՞ դէպքեր։ Ասեմ՝ Կիրակի գիշեր երթուղային մեքենայով ընտանեօք զբօսայգուց վերադառնում էինք տուն։
Կինս էր, երկու քոյրիկներս, տղաս ու ես։ Նստեցինք երթուղային մեքենայ, որում երեք հոգի կային։ Ես բարձրացայ թէ չէ՝ մի երիտասարդ տղայ ինձ ասաց "Welcome to Armenia"։
Նայեցի տղային ու դէմքից, հագուստից ու մազերի ձեւից հասկացայ, որ տեղացի է, պարզապէս մեզ շփոթել է զբօսաշրջիկների հետ։ Ասացի` "Ողջոյն։ Ինչպէ՞ս ես"։ Ասաց՝ "Ողջոյն։ Լաւ եմ"։
Մտածեցի նա արդէն կռահեց, որ մենք հայ ենք (կամ առնուազն հայերէն գիտենք)։
Քիչ անց քոյրիկս պատուհանից դուրս նայելով ասաց՝ "Սա այնինչ խանութն է"։ Ես դեռ չէի հասցրել պատասխանել, որ տղան անմիջապէս ասաց՝ "Yes, it is"։
Մտածեցի այս տղան ինչպէս չի անդրադառնում, որ մենք հայ ենք կամ հայերէն գիտենք, երբ իրար հետ հայերէն ենք խօսում։
Ճանապարհին շատացան ուղեւորներն ու քիչ անց մի երիտասարդ տղայ՝ այծէմօրուքով, իր կնոջ ու փոքր տղայի հետ (յետոյ իմացանք մէկ տարեկան է) բարձրացան։
Տղան այս անգամ նորեկներին ասաց՝ "Welcome to Armenia"։
Նորեկ մարդն էլ պատասխանեց` "Thank you"։
Տղան շարունակեց՝ "Do you like Armenia?"։
"Yes, I like"։
Այս անգամ թիրախը ճիշտ էր ընտրուած, յատկապէս, որ մարդ ու կին իրար ու մէկ տարեկան երեխայի հետ անգլերէն էին խօսում։
Ու խօսակցութիւնը շարունակուեց անգլերէնով՝ տղան կիսատ-պռատ անգլերէնով, նորեկ մարդն էլ` մաքուր անգլերէնով։
Քիչ անց։
"Where are you from"?.- Հարցրեց տղան։
՚
"Armenia"։.- Պատասխանեց մարդը։
"Armenia"?
"Yes":
"Ապէր հա՞յ ես"։.- Հարցրեց տղան։
"Այո, հայ եմ"։
Ուղեւորները ծիծաղում էին։
Քիչ անց տղան վարորդին` "Վարպետ ջան, մի հայերէն երգ դիր մեր արտասահմանցի բարեկամների համար"։
Վարորդը՝ "Մագս* փչացել ա"։
Նորեկ մարդը տղային՝ "Դու երգի"։
"Երգեմ"։ Ու սկսեց բարձր ձայնով երգել՝ "Ախ հօրս նոր եմ դրել հողի տակ..."
"Ի՞նչ ես երգում"։ Բողոքեցին ուղեւորները։ "Մի ուրախ երգ երգիր"։
Ու տղան մի ուրախ երգ երգեց, այնպէս որ թերեւս Թաթան կը նախանձէր։
Չգիտեմ այսպիսի դէպքեր բոլորին են պատահում թէ միայն ինձ, յամենայնդէպս ընտանիքով ուրախ ու զուարթ տուն վերադարձանք։
Եզրակացութիւն (1) Տղան ինչ մեծ ցանկութիւն ու հետեւողականութիւն ունէր անգլերէն խօսելու համար։
Եզրակացութիւն (2) Ժողովրդի հետ շփուելու ամենալաւ ձեւերից մէկը հանրային փոխադրամիջոցից օգտուելն է։
Եզրակացութիւն (3) Նմանատիպ դէպքերը լաւ առիթ են, որպէսզի մարդ փորձի ինքն իրեն աւելի լաւ ճանաչել։ Օրինակ ինչու ես հէնց սկզբից փորձեցի այդ տղային հասկացնել, որ ես հայերէն գիտեմ ու նորեկ մարդը, թէեւ մեծ հաւանականութեամբ սկզբից էլ կռահել էր, որ տղան հայ է ու հայերէն գիտէ, սակայն նրա հետ անգլերէն խօսեց` չփորձելով հէնց սկզբից նրան հասկացնել տալ, որ ինքն էլ հայ է ու հայերէն գիտէ։ Դրա համար էլ որոշ մարդիկ կարողանում են նոր շրջապատում անմիջապէս ծանօթութիւն ու ջերմ յարաբերութիւններ հաստատել ու որոշ մարդիկ՝ ոչ։ Սա արդէն անհատականութեան ու հոգեբանութեան հարց է։
* Ձայնագիր։
5 comments:
:) Lav er!
Garo
Շատ ծիծաղելի էր:))))))
Հետաքրքիր պատմություն էր, շնորհակալություն!
Պատկեևացնում եմ ինչ մեծ ուրախություն ա տիրել երթուղայինի մեջ:)))))))
դե ինչպես ասում են
-Welcome to Armenia :)
Շատ կցանկանայի ես էլ ներկա լինեի այդ դեպքին ։)
Post a Comment