Երեկ երեկոյեան քայլում էի Հիւսիսային պողոտայով, երբ հասայ Հիւսիսային պողոտայ-Թումանեան պողոտայ հատման հատուածին։ Տեսայ մի խումբ մարդիկ, մեծ մասամբ կանայք հացադուլ են յայտարարել։ Մի խումբ մարդիկ էլ լոզունգ են տալիս “Լեւոն նախագահ”, ”Սերժիկ հեռացիր”, ”Ազատ, անկախ Հայաստան”։
Մի պահ կանգ առայ, դիտեցի ու շարունակեցի քայլել, երբ բազմութիւնը, որն ի դէպ մի քանի տասնեակից աւելի չէր, սկսեց մի լոզունգ տալ, որը եւ պատճառ հանդիսացաւ սոյն գրութեան։
Ասեմ, որ նախ լոզունգն ինձ ակամայ յիշեցրեց “Մտերմիկ հասարակագիտութիւն” գրքի հետեւեալ հատուածը՝ “Եղբայր, իշխանութեանն ու համակարգին դէ՞մ ես, խնդիր չի, սիրել կամ չսիրելը քո իրաւունքն է, բայց ինչու՞ ես մի բան անում, որ քո խելքին կասկածեն” (էջ 96)։
Բազմութիւնն ուզում էր Հիւսիսային պողոտայից գնալ Ազատութեան հրապարակ եւ հաւաքն այնտեղ անցկացնել, ոստիկանութիւնն էլ չէր թողնում։ Բազմութիւնը գոռում էր “Ազատ, անկախ Հայաստան”, յետոյ մէկ էլ մէկը բազմութեան միջից ասաց՝ “Ազատ, անկախ Օպերա”, խօսքը բնականաբար Ազատութեան (Օպարայի) հրապարակի մասին է։ Եւ բազմութիւնն էլ սկսեց հետեւել մտքի այդ գիգանտին ու լոզունգ տալ “Ազատ, անկախ Օպերա”։
Շշմեցի։ Անկա՞խ Օպերա։ Ի՞նչ է նշանակում։ Կրկնե՞մ՝ “Եղբայր, իշխանութեանն ու համակարգին դէ՞մ ես, խնդիր չի, սիրել կամ չսիրելը քո իրաւունքն է, բայց ինչու՞ ես մի բան անում, որ քո խելքին կասկածեն” (էջ 96)։
Օպերան անկախանայ ինչի՞ց, ումի՞ց։ Իշխանութիւնի՞ց, ընդդիմութիւնի՞ց, Ռուսաստանի՞ց, ԱՄՆ-ի՞ց, …անկախանայ յետոյ ի՞նչ անի։
Նպատակն անշուշտ պարզ է։ Մարդիկ ուզում են անարգել գնալ ու Ազատութեան հրապարակում հանրահաւաք անցակացնել, բայց նոյնքան պարզ է, որ տուած լոզունգը էութեամբ սխալ է ու անհեթեթ։
Լաւ մնացէք։
Յ.Գ. Ի դէպ աւելացնեմ, որ մտքի ու խօսքի նման գիգանտներ իշխանաւորների մէջ էլ քիչ չեն։
No comments:
Post a Comment