Sunday, June 15, 2008

ԲԺՇԿՈՒԹԻՒՆ ԹԷ՞...

“Քոսը յաճախ լինում է յատկապէս աղքատ բնակչութեան մէջ, որոնք զրկուած են հիգենիկ տարրական յարմարութիւններից եւ ընդարձակ բնակարաններ ունենալուց։ Նախառեւոլիւցիոն Ռուսաստանում Քոսը տարածուած էր գիւղական բնակչութեան, ինչպէս եւ բանւորութեան մէջ, որոնք ապրում էին անբարեկարգ բնակարաններում եւ բարաքներում։

Քոսը աղքատութեան հիւանդութիւն է։

Այժմ Քոս հիւանդութիւնը տարածուած է յատկապէս կապիտալիստական երկրներում բնակչութեան շահագործուող խաւերում, կիսագաղութային եւ գաղութային ճնշուած ժողովուրդների մէջ։ ՍՍՌՄ բնակչութեան կուլտուրական եւ նիւթական մակարդակի բարձրացման շնորհիւ Քոսը, որպէս մասսայական հիւանդութիւն, վերացել է, եւ այժմ նկատւում են միայն եզակի դէպքեր”։ (Էջ 161)

Վերոշարադրուածը մի հատուած է “Մաշկային եւ վեներական հիւնադութիւններ” գրքից, որն ինձ տրամադրեց մի ուսանող։
Այն ցայտուն նմուշ է այն բանի, թէ ինչպէս Խորհրդային Միութիւնում ամէն ինչի դիտում էին գաղափարական տեսանկիւնից։
Ենթադրում եմ, որ տարեվերջին ուսանողների քննութեան հարցաթերթիկներում եղել են հետեւեալ հարցերը.-

1.- Այժմ Քոս հիւանդութիւնը որտե՞ղ է տարածուած
Պատասխան՝ կապիտալիստական երկրներում ու ճնշուած ժողովուրդների մէջ։
2.- Ինչու՞։
Պատասխան՝ որովհետեւ նրանց կուլտուրական եւ նիւթական մակարդակը ցածր է։

Ու այս հարցերին փայլուն պատասխաններ տալով էլ ուսանողը ստացել է կարմիր դիպլոմով բժկական վկայական։

Լաւ մնացէք։

Յ.Գ. (1) Քոսը լատիներէնով կոչւում է Scabies։

Յ.Գ. (2) Նշեմ, որ ըստ ուսանողների ասութեան, թէեւ գիրքը հին է, սակայն պարունակում է օգտակար տեղեկութիւններ։ Իմ դիտողութիւնը վերաբերում է խնդրի գաղափարաքաղական կողմին։

Յ.Գ. (3)
“Մաշկային եւ վեներական հիւնադութիւններ”
Հեղինակ։ Մ.Մ. Ժելտակով։
Հայպետուսումնակհրատ։
Տպագրութիւն՝ 1964 թ.։
Ծաւալ՝ 406 էջ։
Թարգմանուած է 1957 թուականին ռուսերէն հրատարակութիւնից։

No comments: