Քայլում եմ Երեւանի փողոցներով, նայում եմ մարդկանց աչքերին ու զգում եմ տխուր են։
Ինքնաշարժերի առատութիւնից առաջացող խցանումները քիչ են կամ գրեթէ չկան։
Ես այն համեմատում եմ գնալուցս, այսինքն ընդամէնը երկու ամիս առաջուայ հետ։
Զգում եմ Երեւանը տխրել է։
Թէ՞ ես եմ տխուր ու տխուր աչքերով եմ նայում Երեւանին։
Չգիտեմ։ Յոյսով եմ վերջին տարբերակը լինի։
Ինչ որ է, մի բան հաստատ է` ազգովի թանգ գին վճարեցինք մի բանի համար, որը կարող էինք կանխել։Թանգ է հայի արիւնը։Ափսոս։
Պինդ մնացէք։
No comments:
Post a Comment