«Առաւ մահակը և սկսեց հրել քնած ոչխարներին։ Սակայն նրանց մեծ մասը զարթնել էր հէնց այն վայրկեանին, երբ նա բացել էր աչքերը, կարծես ինչ-որ խորհրդաւոր կապ կար նրա և ոչխարների միջև, որոնց հետ արդէն երկու տարի տեղից տեղ էր թափառում կերակուրի և ջրի որոնումներով։ «Այնպէս են վարժուել, որ իւրացրել են իմ բոլոր սովորոյթները,- փնթփնթաց նա,- նոյնիսկ իմ օրակարգը գիտեն»։
Այդ մասին մի քիչ մտածելուց յետոյ հասկացաւ, որ գուցէ ամէն ինչ հակառակն է՝ այդ ինքն է նրանց սովորոյթները իւրացրել և վարժուել ապրել ոչխարային օրակարգով»։
Ալքիմիկոսը, էջ 5-6
No comments:
Post a Comment