“ՍԷՐ ԵՒ ԱՏԵԼՈՒԹԻՒՆ”

Անցեալ Երեքշաբթի օրը Պարոնեանի անուան թատրոնում դիտեցի Վարդան Պետրոսեանի “Սէր եւ ատելութիւն” թատերգութիւնը։

Եթէ կարճ պիտի ասեմ, ապա հիանալի բովանդակութիւն եւ հիանալի խաղարկութիւն։

Ամբողջ երկու ժամ, առանց ընդմիջման, մեն մենակ (ի բացառեալ մէկ պարի) Պետրոսեանը խօսեց, երգեց, պարեց, շփուեց հանդիսատեսի հետ, պատգամ փոխանցեց, դերասանութիւն արաւ, դերասանութիւն չարաւ, մի խօսքով շատ լաւ էր։

Դահլիճում դատարկ տեղ չկար։ Լեփ լեցուն։ Էլի ինչպէս նախորդ թատրոնը (որի մասին գրել եմ մի քանի օր առաջ) եթէ ասեղ քցէին գետնին չէր ընկնի։

Իրօք ուրախալի երեւոյթ է։ Այս առումով պիտի ասել, որ ընդհանուր առմամբ, բարեբախտաբար, մշակութային կեանքը Երեւանում եռում է։

Միեւնոյն օրը մի դահլիճում թատրոն կայ, մի այլ դահլիճում համերգ, մի այլ դահլիճում օպերա, չորրորդում էլի թատրոն եւ հէնց այսպէս, տարբեր տարիքի ու ճաշակի ու բովանդակութեան յագուրդ տուող միջոցառումներ եւ դահլիճներն էլ լեցուն։

Մշակութային առումով Հայաստանի ու Սփիւռքի մեծ տարբերութիւններից մէկն էլ հէնց սա է։ Սփիւռքում պիտի սպասես տեսնես ինչ են բեմադրում, գնաս, դիտես, գնացիր գնացիր, չգնացիր, սպասիր մինչեւ յաջորդը, իսկ որակը երաշխաւորուած չէ։ Իսկ Հայաստանում չես սպասում մի բան բեմադրեն, ընտրում ես եւ եթէ որակը քեզ չբաւարարեց, կայ ուրիշը, էլի ուրիշը, էն միւսը, դու ես ընտրողը։

Շեղուեցինք։ Վերադառնանք նիւթին։

Ես տեսել եմ Վարդան Պետրոսեանի բեմադրութիւններից մի քանիսը։ Ինձ մինչ այս ամենից շատ դուր էր եկել “Խաղում ենք 1700”-ը։ Դրանից յետոյ ինչ տեսել եմ ինձ թւում էր կրկնութիւն կամ առնուազն անհամեմատելի “Խաղում ենք 1700”-ի հետ։ Կարծում եմ, որ “Սէր եւ ատելութիւնն” էլ նրա հետ համեմատելի չէ, բայց լաւ էր, շատ լաւ, հիանալի։ Ես մեծ բաւականութիւն ապրեցի։

Խորհուրդ կը տամ դիտել։


Լաւ մնացէք։

Յ.Գ. (1)։ Տոմսը 1500-ից 5000 դրամ։

Յ.Գ. (2) “Խաղում ենք 1700”-ը դիտելուց յետոյ նկատի ունենալով, որ այն շատ էի սիրել կինս որոշել էր թատրոնի դի. վի. դի.-ն ինձ նուիրել։ Խանութից գնել էր իսկը (Original), պարզ է աւելի բարձր գին վճարելով քան կեղծը։ Նուէրն ստանալուց յետոյ բացեցի տուփը եւ սկսեցի թատրոնը դիտել։ Պատկերը կար, ձայնը մի րոպէ յետոյ։ Մարդը մի բան ասել վերջացրել, այդ բանին համապատասխան շարժուձեւ է արել, հիմա մի այլ բան է ասում ու մի այլ բան է անում, մենք տակաւին լսում ենք նախկին խօսքերը։ Չգիտեմ այդպիսի տեսաերիզ դիտել էք թէ ոչ, տհաճ է եւ անդուրեկան։ Ես չեմ համբերում եւ անջատում եմ։ Փաստօրէն շուկայում կեղծը վաճառում են իսկի տեղ աւելի բարձր գնով։

Դաստիարակչական կէտ։ Քցուելուց խուսափելու համար տեսաերիզ գնելիս մի հաւատացէք վաճառողի խօսքերին եւ անպայման այն ստուգէք տեղում։

Յ.Գ. (3) Նոր Տարին մօտ է։ Մտածում եմ կարո՞ղ է Վարդան Պետրոսեանի բոլոր թատերգութիւնների իսկ տեսաերիզները նուէր ստանամ։ ինչ իմանամ։