(Սայաթ Նովայի դամբարանը Թբլիլիսիի հայկական եկեղեցուոյ բակում)։
10.- Ծովափնեայ շրջաններում (Սարփի, Կոբուլետի) գետնի վրայ նոյնիսկ ծխախոտ չտեսայ։ Կարճ տարածութիւնների վրայ դրուած էին աղբամաններ եւ մարդիկ աղբը նետում էին այդ աղբամաններում։ Ընդհանուր առմամբ շատ մաքուր էին քաղաքները։ Նոյնը պիտի ասեմ հիւրանոցների եւ փլաժների մասին։
9.- Եւ ճանապարհներին, եւ փողոցներում (խանութներ եւ այլն)` բոլոր ցուցանակները վրացերէն էին ու անգլերէն։ Ռուսերէն ցուցանակներ տեսայ մի երկու անգամ։ Հայաստանում ճիշտ հակառակն է։ Կարող է հայերէն չլինի, բայց ռուսերէն անպայման կը լինի։
10.- Ծովափնեայ շրջաններում (Սարփի, Կոբուլետի) գետնի վրայ նոյնիսկ ծխախոտ չտեսայ։ Կարճ տարածութիւնների վրայ դրուած էին աղբամաններ եւ մարդիկ աղբը նետում էին այդ աղբամաններում։ Ընդհանուր առմամբ շատ մաքուր էին քաղաքները։ Նոյնը պիտի ասեմ հիւրանոցների եւ փլաժների մասին։(Դիսկոտեկ Կոբուլետիում)։
11.- Կոբուլետիում մթերային մի խանութում հանդիպեցի մի հայ վաճառողուհու, որն ասաց, որ 22 տարի է ինչ հայերէն չի խօսել։
12.-Խմեցինք Կախետիի գինի, որը շատ լաւն էր։ Գինին մատուցւում էր սառը։ Հայերի մօտ սովորութիւն կայ գինին խմել ոչ սառ վիճակում։
13.- Համացանցի միջոցով իմացել էի, որ վրացական յայտնի խմիչքներից է Չաչան (մի տեսակ օղի)։ Թբլիլիսիի ճաշարաններից մէկում պատուիրեցի Չաչա։ Մեզ սպասարկող աղջիկը, անմիջապէս հակազդեց ու ասաց, որ “Կը ներէք բայց Չաչան խմում են ալկոհոլիկները”։ Հրաժարուեցի խմելուց։ Նշեմ, որ այդ աղջիկը իրականում խոհանոցի աշխատողուհի էր ու ճաշարանի տնօրէնը տեսնելով, որ մենք հայ ենք ու հայը հայի լեզուն աւելի լաւ կը հասկանայ, կարգադրեց նա մեզ սպասարկի։
Կոբուլետիի շուկայում կինս մի կրպակից գնումներ էր անում, երբ կողքի կրպակում հաւաքուած խանութպանները, ինձ հրաւիրեցին մի գաւաթ Չաչա խմելու…Չմերժեցի։ Շատ թունդ էր։ Առաջարկեցին երկրորդ գաւաթը` չխմեցի, փոխարէնը վազեցի ծով…
Որպէս վերջաբան ասեմ, որ վերադարձայ բաւականին դրական տպաւորութիւններով։
Նկատի ունենալով, որ մենք ընդամէնը մի քանի օր ենք եղել Վրաստանում, պիտի խնդրեմ այն ընթերցողներից, որոնք լաւատեղեակ են Վրաստանի մասին, ուղղէն գրածներս, եթէ այնտեղ թիւր տպաւորութիւններ կան։
Լաւ մնացէք։
12.-Խմեցինք Կախետիի գինի, որը շատ լաւն էր։ Գինին մատուցւում էր սառը։ Հայերի մօտ սովորութիւն կայ գինին խմել ոչ սառ վիճակում։
13.- Համացանցի միջոցով իմացել էի, որ վրացական յայտնի խմիչքներից է Չաչան (մի տեսակ օղի)։ Թբլիլիսիի ճաշարաններից մէկում պատուիրեցի Չաչա։ Մեզ սպասարկող աղջիկը, անմիջապէս հակազդեց ու ասաց, որ “Կը ներէք բայց Չաչան խմում են ալկոհոլիկները”։ Հրաժարուեցի խմելուց։ Նշեմ, որ այդ աղջիկը իրականում խոհանոցի աշխատողուհի էր ու ճաշարանի տնօրէնը տեսնելով, որ մենք հայ ենք ու հայը հայի լեզուն աւելի լաւ կը հասկանայ, կարգադրեց նա մեզ սպասարկի։
Կոբուլետիի շուկայում կինս մի կրպակից գնումներ էր անում, երբ կողքի կրպակում հաւաքուած խանութպանները, ինձ հրաւիրեցին մի գաւաթ Չաչա խմելու…Չմերժեցի։ Շատ թունդ էր։ Առաջարկեցին երկրորդ գաւաթը` չխմեցի, փոխարէնը վազեցի ծով…
Որպէս վերջաբան ասեմ, որ վերադարձայ բաւականին դրական տպաւորութիւններով։
Նկատի ունենալով, որ մենք ընդամէնը մի քանի օր ենք եղել Վրաստանում, պիտի խնդրեմ այն ընթերցողներից, որոնք լաւատեղեակ են Վրաստանի մասին, ուղղէն գրածներս, եթէ այնտեղ թիւր տպաւորութիւններ կան։
Լաւ մնացէք։
No comments:
Post a Comment