Առաւօտուայ ժամը 6:30-ին տղայիս փոքրիկ ձեռքը կպաւ գլխիս։
- Պապա, պապա։
Արթնացայ։
- Ի՞նչ է Մհեր։
- Պապա, արի բառախաղ խաղանք։
- Քնիր։
- Ինչո՞վ է վերջանում, Ր՝ րոպէ։
- Մհեր, քնել։
- Լ՝ լոլիկ...
Երեխան քնից արթնացել է ու ուզում է բառախաղ խաղալ ու գործ էլ չունի օրուայ որ ժամն է ու հետաքրքրուած էլ չէ, դու արթուն ես թէ քնած ...
Կեանքը ուղղակի այս պահերով է հաճելի։
Երջանկութիւնն էլ պարզապէս հէնց սա է՝ այլ տեղ մի փնտրէք։
Լաւ մնացէք։
No comments:
Post a Comment