ԱՄԱՆՈՐԻ ՍԵՄԻՆ

Ամանորի սեմին Երեւանից կարող եմ գրել հետեւեալը.-

1.- Ձիւն է գալիս։ Քաղաքը սպիտակել է։ Երթեւեկելը դժուարացել։ Այսօր գրանցուել եմ բազմաթիւ պատահարներ։

Սակայն ցարդ յարաբերաբար տաք ձմեռ ենք ունեցել։ Տեսնենք շարունակութիւնն ինչ կը լինի։

2.- Գնումների նպատակով եղել եմ մթերային մի քանի մեծ խանութներում (Super Market)։

Անցեալ շաբաթ գիշեր, ժամը 10:00-ին, ընտանիքով որոշեցինք գնալ գնումների։ Մտածեցի ուշ գնալ, որպէսզի խճողում չլինի։ Չերկարացնելու համար ասեմ, որ սայլակների խցանում (traffic) էր առաջացել, այնպէս ինչպէս մեքենաների խցանում է առաջանում։ Առաջ շարժուել չէր լինում։ Հերթեր էին (ու ոչ միայն այդ խանութում, պարագան նոյնն է մօտաւորապէս բոլոր խանութներում էլ)։

Այն տպաւորութիւնն ստացայ, որ աշխարհի վերջին օրը եկել է, գնումներ, գնումներ ու գնումներ։ Շատ եմ լսել “ոչ ոք մեր նման Նոր Տարին չի նշում”, որոշներն ասում են “ուտող, խմող ազգ ենք”, որոշները “սա մշակոյթի ու քաղաքակրթութեան պակասից է”, որոշները դրուատանքով են արտայայտւում այս երեւոյթի մասին, որոշները բացասաբար, ես էլ չմտնելով ազգի ինքնութեան ու նկարագրի խոհափիլիսոփայական վերլուծութիւնների մէջ ընդամէնն ասում եմ, որ ուրախանում եմ, երբ տեսնում եմ, որ մարդիկ այդքան գնումներ են անում, ուրախանում եմ, որ մարդկանց տները լցւում են բուրք ու բարիքով, պարզապէս տխրում եմ, երբ շրջապատումս տեսնում եմ մարդիկ, որոնք ի վիճակի չեն այդքան գնումներ անել։ Սա լաւ չի։ Մենք պիտի կերտենք այնպիսի երկիր ու այնպիսի հասարակարգ, որտեղ երեխաների դէմքից ժպիտը չպակսի։

3.- Հանրապետութեան Հրապարակի տօնածառը տեղադրել են ու զարդարել։ Երեկոյեան ժամերին եւ տօնածառի, եւ հրապարակի շրջապատում բազմաթիւ գոյնզգոյն լոյսեր են վառւում, ակնահաճոյ ու լիցքաւորող, մարդ (առնուազն ես) լցւում եմ տօնական տրամարդութեամբ։ Հանրապետութեան Հրապարակը գեղեցիկ է։

Լաւ մնացէք։