"Հայ ժողովուրդը ամենաարագ եւ ամենադիւրին միջոցներով լուսաւորելու համար, հայ երեխայի բովանդակ ընդունակութիւնները լիուլի կերպով զարգացնելու համար, հային իր ինքնուրոյն հանճարով ու ճաշակով լուսաւորելու համար մարդկային ստեղծագործութեան մէջ, հակաւոր է, որ հայ երեխան իր կրթութիւնը, իր ամբողջ կրթութիւնը ստանայ մայրենի լեզուով, մայրենի պայմանների համեմատ, մայրենի հոտով ու համեմով։ Դա է պահանջում թէ առողջ մանկավարժութիւնը, թէ մեր ժողովուրդի գոյութիւնն ու առաջադիմութիւնը"։
Վերոյիշեալ մտքերն իմը չեն, այլեւ Սիմոն Զաւարեանինը։
Նոր էլ չեն, այլեւ գրուել են մի հարիւր տարի առաջ։
Վատ չէր լինի, որ Հայաստանի Հանրապետութեան կառավարութեան այն պաշտօնեաները, ովքեր նախաձեռնել են Հայաստանում հիմնել օտարալեզու դպրոցներ կարդային այն ու մի քիչ խորհէին։
Պինդ մնացէք։
No comments:
Post a Comment