ԻՆՉՊԷ՞Ս ԵՍ։

- Ինչպէ՞ս ես։
- Լաւ եմ, շատ լաւ եմ։
- Բա ինչ կանես լաւ կը լինես, ես էլ քո տեղ լինէի լաւ կը լինէի։
- (Բազմաթիւ հարցական նշաններ մտքումս)...


- Ինչպէ՞ս ես։
- էհ, լաւ չեմ, գործերս էլ վատ են։
- Սա էլ նոր լացելու ձեւ է։
- (Կրկին բազմաթիւ հարցական նշաններ մտքումս)։

Ի՞նչ պատասխանել մարդկանց "ինչպէ՞ս ես" հարցին։ Դրական ենք պատասխան տալիս, մի բան են ասում, բացասական ենք պատասխան տալիս, մի այլ բան են ասում, առաջինի դէպքում չեն ուրախանում, երկրորդի դէպքում էլ չեն տխրում։

Յամենայնդէպս կարճ ասած ես այն կարծիքին եմ, որ պիտի դրական պատասխան տալ։ Եթէ նոյնիսկ մարդը վատ է ու գործերը լաւ չեն, պիտի դրական պատասխան տայ, որովհետեւ եթէ նոյնիսկ վատ էք ու ճիշտն էք ասում, մէկ է՝ դրանից որեւէ օգտուտ չկայ։ Ուրեմն եթէ դրանից որեւէ օգտուտ չկայ, ու եթէ ձեր խօսակիցը չի ցանկանում կամ ցանկութեան դէպքում էլ չի կարող ձեզ համար մի բան անել, աւելի լաւ չէ առնուազն ստեղծել դրական լիցք՝ "Լաւ եմ, շատ լաւ եմ"։

Լաւ մնացէք։