Սփիւռքի նախարարի այս արտայայտութիւնը հետաքրքիր է մի քանի առումով։
1.- Սփիւռքի նախարարը չի ասում, որ արձանագրութիւնների կապակցութեամբ բազմահազար Հայաստանահայերի կասկածները որտեղի՞ց են ակունք առնում։
2.- "Սփիւռքահայերը կասկածով են վերաբերւում Հայաստանի պետական մարմինների հաւաստիացումներին"։ Այն տպաւորութիւնն է թողնում, որ Հայաստանահայերը անխտիր հաւատում են Հայաստանի իշխանաւորներին։ Յետոյ ինչու՞ պիտի հաւատան։ Այն, որ օտարներին չպիտի հաւատան՝ պարզ է, իսկ այն, որ իշխանաւորները որեւէ բան չեն արել, որ հաւատք ներշնչեն՝ դա էլ պարզից պարզ է։
3.- Սփիւռքահայերը, ինչպէս մնացած բոլոր հայերը, եւ բոլոր մարդիկ այս աշխարհում ունեն մի բան, որը կոչւում է խելք։ Մարդիկ խելք ունեն, գրել կարդալ գիտեն, ի դէպ անգլերէն եւ կարողանում են արձանագրութիւնները կարդալ, ոչ մի քանի անգամ կատարուած հայերէն թարգմանութեամբ, այլեւ անգլերէն բնագրով ու վերլուծել։ Մարդիկ կարդում են ու իրենց կարդացածն են վերլուծում։ Հետեւաբար հաւաստիացումների պէտք չկայ, պէտք է ճիշտ գրել։ Իսկ եթէ մէկն ուզում է հիմք ընդունել բանաւոր հաւաստիացումները, այլ ոչ արձանագրութիւնները, դա այլ հարց է։
4.- Եւ հակառակ այն բանի, որ Սփիւռքի նախարարը փորձում է դաս տալ Սփիւռքահայերին չընկնելու թրքական լրատուամիջոցների թակարդը, ինքն է յայտնուել այդ վիճակում, ընկնելով թրքական պետական լրատուամիջոցների թակարդը ու սեպ խրելով Հայաստանի ու Սփիւռքի միջեւ։ Նախարարն իր ելոյթով ոչ թէ Հայաստանի ու Սփիւռքի միջեւ կամրջի դեր է խաղում, այլեւ ազգը յստակօրէն բաժանում է երկու մասի՝ Սփիւռքահայերի, որոնք դէմ են արձանագրութիւններին ու ընկել են թրքական լրատուամիջոցների թակարդը, եւ Հայաստանահայերի, որոնք կողմ են արձանագրութիւններին ու չեն ընկել թրքական լրատուամիջոցների թակարդը։ Նախարարին յիշեցնենք, որ Սփիւռքում էլ կան մարդիկ, որոնք կողմ են արձանագրութիւններին (տեսանիւթերը վերցնել Հ1-ից)։ Եւ Հայաստանում էլ կան բազմահազար մարդիկ, որոնք դէմ են արձանագրութիւններին (Youtube-ով տեսնել Հոկտեմբերի 9-ի ցոյցը Երեւանում)։
Պինդ մնացէք։
No comments:
Post a Comment