ԵՐԵՒԱՆԻ ԱՒԱԳԱՆՈՒ ԸՆՏՐՈՒԹԻՒՆՆԵՐ

Երեկ տեղի ունեցաւ Երեւանի աւագանու ընտրութիւնները։
Թէեւ դեռ վերջնական արդիւնքները չեն հրապարակուել, սակայն նախնական տուեալներով արդէն պարզ է ով է յաղթել, ով է պարտուել։

Անձամբ ես կանխատեսել էի, որ մենք %13 տոկոս քուէ կը բերենք։
Ստացանք %5-ի մօտ։

Ընկերներիցս մէկը որպէս դիտորդ ընտրատեղամասերից մէկում է եղել։ Ահաւասիկ նրա տպաւորութիւնները ամփոփ կերպով։

“Այդ ընտրատեղամասում ամենից շատ քուէ բերեց Հանրապետականը, որից քիչ տարբերութեամբ Կոնգրեսը, ապա հերթաբար Բարգաւաճը, Դաշնակցութիւնը, Տիգրան Կարապետիչը, Օրինացը, Սոցիալիստները։

Քուէ տուողների մեծամասնութիւնը միջահասակներն էին ու մեծահասակները։
Երիտասարդները քիչ էին։

Մարդիկ էին գալիս քուէարկելու, որոնց հագուստի գումարը՝ կօշիկը ներառած արժէր 1600 դրամ, սակայն այդ մարդիկ իջնում էին $25000-$30000 դոլարանոց մեքենաներից, որն անշուշտ իրենք չէին վարում, այլեւ մեքենավարները։ Պարզ էր ինչ էր կատարւում։

Շատ լաւ աշխատում էին Հանրապետականները։ Հաւանաբար նախապէս պատրաստելով շէնքերի բնակիչների տուեալները, նրանց մէկ մէկ տներից դուրս էին բերում եւ հասցնում ընտրատեղամաս։ Չզգացի Հանրապետականի եւ Բարգաւաճի տարբերութիւնը, իսկ Օրինացը ընդհանրապէս գոյութիւն չունէր։

Կոնգրեսի ներկայացուցիչներից մէկը՝ դպրոցի ուսուցչուհի, ի տես մեծահասակների մեծ չափով ընտրութիւններին այդպէս մասնակցելուց (այդպէս այսինքն նրանց մեքենաներով բերելուց) բարձրաձայն ասաց, որ “Սրանք արժանի են մեռնելու”։ Այս խօսքը վիճաբանութեան տեղիք տուեց։ “Ինչու՞”։ Հարցրին մարդիկ։ “Որովհետեւ 5000 դրամ առնելով փոխում են երկրի ճակատագիրը ու քուէ տալիս Հանրապետականներին։ Աւելի լաւ է մեռնեն, քան ապրեն”։ “Դու չես նրանց կեանք տուողը, որ նման յայտարարութիւն ես անում”, եղաւ պատասխանը։ “Ամօթ քեզ”, եղաւ մէկ ուրիշի պատասխանը։ Կինը այդուամենայնիւ մնաց անդրդուելի իր կարծիքի մէջ։

Մէկը մեր ընտրատեղամասից լուր էր տուել, որ յանձնաժողովի անդամներից մէկին առեուանգել են։ Մէկ էլ մի քանի լրագրող մտան մեր ընտրատեղամաս, որ ասէք խնդրեմ ու՞մ են առեւանգել։ Առեւանգե՞լ։ Այո, կայքէջերում է հրապարակուել։ Սուտ է։ Քիչ անց եկաւ ոստիկանութիւնը։ Ու՞մ են առեւանգել։ Ոչ մէկի։

Եւ սկսեց ժամեր տեւող վիճաբանութիւն ընտրատեղամասում յանձնաժողովի անդամների, վստահուած անձանց ու դիտորդների միջեւ։ Փնտրում էին սուտ լուր տուողին ու միանշանակ բոլորի մատը ուղղուած էր “Հայք” թերթի լրագրողին, “Հայք”-ը ՀՀՇ-ական, հակադաշնակցական թերթ է։ Եւ չգիտեմ ինչու այդ լրագրող կինը, որին մի քանի անգամ ասացի ես ռուսերէն չգիտեմ, ինձ մօտ էր գալիս ու նախ ռուսերէնով, յետոյ նրան յիշեցնելով, որ ես ռուսերէն չգիտեմ, արդէն հայերէնով բացատրում, որ ինքը չէ այդ լուրը տուողը (սուտ չասեմ մի երկու անգամ էլ ռուսերէն խօսեց, որովհետեւ յոգնել էի նրան յիշեցնելուց, որ ես ռուսերէն չգիտեմ, գլխի շարժումով հաստատեցի ասածները, ինչ էր ասում, մինչեւ վերջ էլ ինձ համար մնաց անորոշ)։

Մի խօսքով սարսափի մթնոլորտ էր ստեղծուել։ “Միթէ դուք ծնողներ ու երեխաներ չունէք, վաղը պիտի գնանք ոստիկանութիւն հարցաքննութեան, բա սա անելու բան էր”։ Ի՞նչ եղաւ վերջը, դեռ չգիտեմ։

Մի մեծահասակ կին եկաւ քուէարկելու։ Քուէաթերթիկը տուփում քցելուց յետոյ բարձրաձայն ասաց “Յոյսով եմ սրտիս ուզածը կատարուի, ընտրուի Լեւոնը”։ Քուէատուփի մօտ նստած մարդը հարցրեց “Ո՞ր Լեւոնը”։ Կինը զարմացած նայեց մարդուն, զգացի մտքում ինքն իրեն հարցնում է “Այս աշխարհից անտեղեակն ով է”։ Ծիծաղելի վիճակ էր։

Խօսակցութիւն էր պտտում, որ Հանրապետականները 5000 դրամ վճարելով մարդկանց բերում են քուէ տալու։ Շատ շատերը դա էին ասում”։

Պինդ մնացէք։

Յ.Գ. Այսօր Երեխաների համաշխարհային օրն է։ Որոշել եմ տղայիս համար շարժապատկերի տեսաերիզ գնել (Cartoon, մուլտիկ)։ Ափսոս չկայ, թէ չէ ամենադաստիարկաչականը, ծիծաղելին ու անմոռանալին կը լինէր Հայաստանի տարատեսակ ընտրութիւնների շարժապատկերը։ Ափսոս։ Հիմա էլի պիտի գնամ Վալտ Դիսնու արտադրութիւն գնելու։