Հայաստանի մրգի շուկայի առանձնայատկութիւններից մէկն այն է, որ տեղական մրգերը շուկայում յայտնւում ու մնում են շատ կարճ ժամանակ, օրինակ շուկայում յայտնւում է բալ։ Ընդամէնը մէկ-երկու շաբաթ յետոյ, շուկայից ի սպառ վերանում է մրգի այդ տեսակը։
Այսինքն մինչեւ միւս տարի նոյն ժամանակ՝ ցտեսութիւն թարմ բալին։
Եւ սա ոչ միայն բալի պարագային։
Հետեւաբար այդ մէկ-երկու շաբաթուայ ընթացքում մրգի այդ տեսակից հասցրեցիր ուտել, շատ բարի, չհասցրեցիր, երկար պիտի սպասէս։
Այդ իսկ պատճառով մարդիկ մեծ ուժերով այդ կարճ ժամանակաընթացքում զբաղւում են մրգի չորացմամբ (չիր պատրաստելով), օշարակներ (սոկ), պահածոներ, վարենիներ (մուրաբա) պատրաստելով եւ այլն, որպէսզի տարուայ ընթացքում բալի (եւ այլ մրգերի) յիշատակը վառ պահէն նրա ոչ թարմ տարատեսակներն ուտելով։
Նշեմ, որ խօսքն այն մասին չէ, որ այլ երկրներում տարին տասներկու ամիս մրգի բոլոր տեսակների թարմը կը գտնէս, ոչ, այլ այն, որ Հայաստանում դրա տեւողութիւնը շատ շատ քիչ է։
1 comment:
Ընկեր Սաքո չտխրես, կոգնամ գրծուղման եւ քեզ համար թարմ մրգեր կբերեմ:
Post a Comment