Այսօր աւարտեցի Հրանդ Փաստրմաճեանի "Հայոց պատմութիւն" աշխատասիրութիւնը։
Փաստրմաճեանը Արմէն Գարոյի տղան է։ Եղել է Ժընեւի համալսարանի դասախօս։
Գիրքը ֆրանսերէնից թարգմանել է Մուշեղ Իշխանը։ Ծաւալը 538 էջ է։ Այն ընդգրկում է Հայոց պատմութեան բոլոր շրջանները՝ սկզբից մինչեւ 1920 թուական՝ Լոզանի դաշնագիրը։
Իմ կարծիքով գրքի առանձնայատկութիւններից մէկն այն է, որ հեղինակը որոշ հարցեր կամ իր կողմից կատարուած որոշ գնահատականներ մի քանի անգամ կրկնում է, կարծես մտավախութիւն ունենալով, որ ընթերցողը չանդրադառնայ ու ուշադիր չլինի այդ հարցերի նկատմամբ եւ դրանով ցանկանում է, որ ընթերցողի մտքում անպայման տեղ գտնեն այդ գնահատականները։
Հեղինակի մօտեցումները հետաքրքիր էին։
Խորհուրդ կը տամ կարդալ։
Ի դէպ գիրքը տարիներ առաջ թարգմանուել է նաեւ պարսկերէն։
Լաւ մնացէք։
No comments:
Post a Comment