Tuesday, December 29, 2009

ԴԷՊԻ 2010

Այս տարին էլ կարծես աւարտւում է։

Ինձ համար Նոր Տարին համով ուտելիքներից ու նուէրներից ու նման բաներից բացի, նաեւ հաշուետւութեան առիթ է։ Մտածել այն ամէնի մասին ինչ արեցի անցնող մէկ տարուայ ընթացքում, այն ամէնի մասին ինչ չարեցի անցնող մէկ տարուայ ընթացքում, ինչու արեցի ու ինչու չարեցի եւ մտածել այն ամէնի մասին, ինչ կուզեմ անել յառաջիկայ մէկ տարուայ ընթացքում։ Այլ խօսքով ձեռքբերումներ, անյաջողութիւններ ու նոր ծրագրեր։

2009-ին կայքէջս թարմացրեցի 117 անգամ, այլ հաշուարկով միջին հաշուով մօտաւորապէս երեք օրը մէկ անգամ։ Կարծում եմ վատ ցուցանիշ չէ։ Սակայն աւելի կարեւորը որակն է, որի մասին սեփական կարծիքից բացի կարեւոր են նաեւ այցելուների տեսակէտները։ Յամենայնդէպս այս առումով իմ կարծիքով գործ կայ անելու, թէեւ իսկապէս դժուար է անընդհատ թարմ պահել անձնական կայքէջ։

Այնպիսի զգացում ունեմ, որ թէեւ տարին լաւ սկսեցի, բայց տարեվերջին սկսեցի դոփել տեղում։ Արձակուրդների ընթացքում բաւարար ժամանակ կունենամ մտածել ու հաստատել կամ մերժել զգացումս։

Այս տարի Երեւանում դեռ ձիւն չի եկել։ Անձամբ դժգոհ չեմ դրանից, եթէ այն բնական աղետների պատճառ չի դառնայ։

Նոր Տարուայ համար բուդ չեմ առնի, որովհետեւ ուտողը չկայ։

Չգիտեմ ինչու ուրախ առիթների ժամանակ մի տեսակ տխրութիւն է իջնում վրաս...Ընկնում եմ յուշերի գիրկն ու ...

Կարծում եմ աւելի լաւ է հէնց այստեղ վերջացնեմ։

Լաւ մնացէք։

2 comments:

alice said...

shad hajeli kaykej oonek enker sako anzamb yes shadem siroom.Hooysov mishd ashkari vor kogmn el vor linek oorak oo hajogh linek zer endaniki hed miasin.Nakabes shnorhavoroomem zer nor darin Oo soorb znnond.
Alice simonian

Anonymous said...

Ես էլ կարծում էի թե ես մենակ եմ այսպես, միշտ տխրում եմ նոր տարվա տոներին, պարզվում է որ մենակ չեմ այսպես,,,Դուք էլ եք այդպես,
հա, մեկ էլ ծննդյանս օրն եմ տխուր,'''